Փոփ երաժշտություն՝ ժամանակակից երաժշտության ուղղություն, արդի զանգվածային մշակույթի տեսակ:
Փոփ երաժշտություն տերմինն ունի երկակի նշանակություն:
Լայն իմաստով որպես փոփ երաժշտություն կարող է դիտվել ցանկացած զանգվածային երաժշտություն, այդ թվում՝ ռոքը կամ էլեկտրոնային երաժշտությունը,
նեղ իմաստով՝ հանրային երաժշտության առանձին տեսակ, որն ունի իրեն բնորոշ առանձնահատկություններ:
Փոփ երաժշտություն ժանրի հիմնական առանձնահատկություններն են պարզությունը, մեղեդայնությունը, վոկալային հենքը եւ ռիթմը, որտեղ քիչ ուշադրություն է դարձվում երաժշտության գործիքային հատվածին: Փոփ երաժշտության հիմնական ու, կարելի է ասել, միակ կոմպոզիցիան, երգն է, իսկ երգի տեքստը, որպես կանոն, նվիրված է անձնական զգացմունքներին:
Փոփ երաժշտությունը ներառում է այնպիսի ենթաժանրեր, ինչպիսիք են եվրոփոփը, լատինոն, դիսկոն, էլեկտրոփոփը, պարային երաժշտությունը և այլն:
Երաժշտական քննադատներն առանձնացնում են փոփ երաժշտության՝ որպես երաժշտական ժանրի մի քանի չափանիշներ: Մասնավորապես՝ երգը կառուցվում է տուն-կրկներգ սխեմայով: Փոփ երգերից պահանջվում է պարզ, հեշտությամբ հիշվող մեղեդի: Այստեղ հիմնական գործիքը մարդկային ձայնն է, իսկ ձայնակցմանը երկորրդական տեղ է հատկացվում: Փոփ երաժշտության մեջ կարևոր դեր է խաղում ռիթմիկ կառուցվածքը:
Փոփ երաժշտության տեքստերը, որպես կանոն, նվիրված են անձնական ապրումներին, զգացմունքներին, սիրուն և այլն: Մեծ նշանակություն ունի նաև երգի վիզուալ պատկերացումը:
Չնայած իր երկարատև ու բուռն պատմությանը՝ փոփը համարվում է պահպանողական ժանր: Այն միտված է ներկայացնելու երաժշտական ընթացիկ իրավիճակը, այլ ոչ՝ պրոգրեսիվ ուղղությունները: Դրա հետ կապված, փոփն ուղղված է աբստրակտ միջին լսարանին, այլ ոչ՝ ենթամշակույթների:
Առաջին անգամ ՛՛pop music՛՛ տերմինն անգլերենում կիրառվել է 1926թ., սակայն փոփ երաժշտության արմատները շատ ավելի խորն են գնում: Փոփ երաժշտության անմիջական նախորդը եղել է ժողովրդական երաժշտությունը, իսկ ավելի ուշ՝ փողոցային ռոմանսներն ու բալլադները:
1950-60-ականներին փոփի ամենատիպիկ տեսակներից էր «ավանդական փոփը» (traditional
pop), որը ԽՍՀՄ-ում ընդունված էր անվանել «էստրադային երաժշտություն»: ԱՄՆ-ում էստրադային երաժշտությունը կապված էր ջազի հետ, Ֆրանսիայում՝ շանսոնի:
1970-ականներին փոփի ասպարեզում բեկումնային է դառնում դիսկո երաժշտությունը և այնպիսի երաժշտական խմբեր, ինչպիսիք են ABBA-ն, Boney
M-ը, Dschinghis
Khan-ը, Bee Gees-ը լայն հեղինակություն էին վայելում ողջ աշխարհում:
Ներկայումս փոփ երաժշտության ամենատարածված տեսակը նրա արևմտյան տարատեսակն է՝ եվրոփոփը, որը լայն տարածում ունի ինչպես ԱՄՆ-ում, այնպես էլ՝ Եվրոպայում: Սակայն աշխարհի տարբեր տարածաշրջաններում գոյություն ունեն փոփ երաժշտության առանձնահատոկ տարրեր, որը կապված փոփի ու տվյալ տարածաշրջանին բնորոշ ժողովրդական երաժշտությունների միախառնումների հետ: Որպես օրինակ կարող է ծառայել փոփի լատինամերիկյան տարատեսակը՝ լաիտինոն, որի ամենահայտնի երաժշտական ենթաժանրերն են սամբան, ռումբան, չա-չա-չան, լամբադան, մակարենան և այլն:
No comments:
Post a Comment